به نام خداوند بخشنده‌ی بخشایشگر، ستایش برای خداوند جهانیان است و درود خدا بر سید ما محمد، پیامبر راستین وعده ی امانت دار.

در حقیقت پروردگار ما در کتاب عزیز خود مثال ها زده است. و گاهی مثال بهترین راه برای بیان اندیشه است. شخصی دو چرخه سوار است. راه صاف و راست است. به دو راهی می رسد. یک راه سراشیب و یک راه سربالایی. و شما سوار دوچرخه اید.

راه سراشیب برای دوچرخه بسیار آسان است. راه سراشیب بهترین راه برای دوچرخه سوار است. هیچ تلاشی نمی کند. و راه سربالایی خسته کننده است. علاوه بر آن در راه سربالایی غبار، چاله ها و سنگ ها و گرمای شدید و تعریق بسیار وجود دارد. راه سرازیر آسفالت و در آن گل ها و شکوفه ها و ریحان هایی  وجود دارد. طبیعتا فطرت وی راه سرازیری را انتخاب می کند. تابلویی در کنار راه نصب شده است. این راه به غاری بسیار نا امن می رسد. در این غار حیوانات درنده و گرسنه ای وجود دارد.

و تابلو دوم، این راه سربالایی به یک کاخ می رسد و از آن کسی است که به آن برسد. این تابلو نخست و دوم انتخاب را تغییر داد. اگر در کنار تابلو یک عینک باشد که غار و حیوانات وحشی اش را ببینی و نیز کاخ و موارد مربوط به آن را ببینی آیا تصمیمی دیگر نمی گیری؟ این اراده است. اراده با داده ها و دانش ها صورت می گیرد. بدون دانش آسان تر و راحت تر را بر می گزیند. بنابراین پشتیبان کارهای بزرگ ایده های خاص است.  پس اگر در این ایده خاص بنگریم مسیر کسانی که این راه را رفته اند، مشاهده می کنیم. پایان کار کسی که به این راه رفته را می بینیم. اینجا اراده تقویت می شود. اراده پس از اطلاعات دقیق رخ می دهد. پس از درک و فهم روی می دهد.