به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان. سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است و درود و سلام بر سرورمان محمد راستین وعده‌ی امانت‌دار.

حقیقت این است که یقین حسی وجود دارد. یقین حسی که ابزار آن حواس پنج گانه و امتداد آن‌هاست، مانند تلسکوپ و میکروسکوپ. همه‌ی ما انسان‌ها و غیر انسان‌ها با این یقین حسی زندگی می‌کنیم. اما یقین عقلی چیزی است که اصلش رفته و آثارش باقی مانده است. من الکتریسیته را اصلا نمی‌بینم، اما آثارش را می‌بینم. درخشندگی چراغ و گرمای شومینه. و اگر اصل نباشد و آثارش باشد ابزار یقین کردن در مورد آن عقل است. این عقل بدون استثنا پیچیده‌ترین ماشین جهان است. این عقل متشکل از یکصد و چهل میلیارد سلول پشتیبان قهوه‌ای است که عملکرد آن‌ها تا کنون مشخص نشده است. در پوسته چهارده میلیارد سلول است که در آن حافظه است، در آن قضاوت است و غیره... اگر اصل یک چیز غایب شود و آثارش بماند در آن صورت وسیله‌ی یقین نمودن در مورد آن عقل است و بیش از هزار آیه در قرآن کریم می‌فرماید:

﴿ ﴿أَفَلَا يَعْقِلُونَ﴾ 

 (آیا خرد نمی‌ورزند.) ﴾

[ [سوره‌ی يس: 68] ]

﴿ ﴿أَفَلَا يَنْظُرُونَ﴾

 (آیا نگاه نمی‌کنند.) ﴾

آیا فکر نمی‌کنند. ارتباط ما با دین چنین وضعیتی دارد. معبود بزرگ:

﴿ ﴿لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ﴾ 

 (دیدها نمی‌توانند او را درک کنند.) ﴾

[ [سوره‌ی الأنعام : 103] ]

آثارش هم جهان هستی هست. تو حکمت خدا را در خلقتش می‌بینی. روی زمین چیزهای خیلی زیبایی وجود دارند. ما پژوهش دقیقی روی زبان داریم. کلمه متشکل از حروف هست. مقاطع صوتی هست که فقط با اصل واقعی فهمید می‌شود. مثلاً می‌گویی: «بحر» (دریا). اگر انسانی به دنیا بیاید و در عمرش هرگز دریا را نبیند و کلمه‌ی دریا را بشنود، ب، ح، ر، چیزی از آن نمی‌فهمد، اما اگر به دریا برود و سوار کشتی بشود، آب‌های آبی، عمیق و شور، با این دید اگر کلمه دریا را به زبان آورد همه‌ی این صحنه‌ها برایش بالا می آید. زبان بدون اصل مادی اصلا معنی ندارد.