برادران عزیز، امروز با نام جدیدی از نام‌های نیکو خداوند آشنا می‌شویم و امروز با نام خداوند متعال «الملِک» هستیم.

معنی «الملک» این است که او در ذات، صفات و افعال خود به هیچ موجودی وابسته نیست. اما وجود انسان به امداد خداوند وابسته است؛ در هر لحظه که خداوند امداد را از او قطع کند، او می‌میرد. حال مرگ چیست؟ مرگ قطع امداد الهی است. در هر لحظه که انسان زندگی خود را از دست بدهد، ممکن است شخص مهمی باشد که به یک خبر تبدیل می‌شود، یا شخصی توانمند و قدرتمند که به یک داستان تبدیل می‌شود و یا کسی که سوار هواپیما می‌شود و در نهایت به کالایی در یک تابوت تبدیل می‌شود که فرایندهای پیچیده‌ای برای ترخیص آن وجود دارد.

بنابراین:

﴿ رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (101) ﴾

﴿ پروردگارا، به من سلطه‌ای عطا کردی و از تأویل احادیث به من آموختی. ای آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین، تو ولی من در دنیا و آخرت هستی. مرا مسلمان بمیران و به صالحان ملحق کن ﴾

[ سوره‌ی يوسف ]

 یعنی: به من تسلط بر خودم عطا کردی. یکی از رهبران بریتانیا می‌گوید: ما جهان را فتح کردیم، اما نتوانستیم بر خود تسلط داشته باشیم. بنابراین، زیباترین کلمه‌ای که می‌تواند تمدن اسلامی را خلاصه کند، تسلط بر نفس است. بزرگ‌ترین ویژگی مؤمن این است که منضبط و اعتماد به نفس داشته باشد. این است معنای حقیقی ملک؛ این‌که اعتماد به نفس داشته باشی.

رابطه‌ی انسان با این نام این است که در زمان خشم، در برابر موانع سخت و در برابر وسوسه‌های فریبنده بر خود تسلط داشته باشد. مؤمن مرد اصول و ارزش‌هاست، زیرا با «الملک» ارتباط دارد و بر خود تسلط یافته است.