امروز با نام جدیدی از نام‌های نیک خداوند در خدمت شما هستیم و نام امروز “وهّاب” است.

وهّاب، کسی است که عطای خود را بدون عوض بسیار می‌کند و هر آنچه بخواهد را به هر که بخواهد می‌بخشد بدون هیچ هدفی، و نیازها را بدون سؤال دادن تأمین می‌سازد و نعمت‌ها و فضل‌هایش را بر بندگانش جاری می‌کند. نعمت‌های او در جان ها و همه مخلوقات به‌طور کامل وجود دارد و در تمام موجودات آشکار و پدیدار است. نعمت‌ها و عطاهای وجود و بخشش‌هایی که نشان‌دهنده این است که او تنها و یگانه در نام وهّاب است. “وهّاب” یک صیغه مبالغه از “واهِب” است؛ به این معنا که هرگاه عطای واهب زیاد باشد، او را وهّاب می‌نامند.

این نام با عشق مرتبط است؛ زیرا وهّاب به این معناست که او را دوست بداری، چرا که نعمت وجود را به تو بخشیده است. تو موجود هستی، می‌خوری و می‌نوشی، همسر داری، فرزندانی داری، سفر می‌کنی و سرزمین‌های وسیع خداوند را می‌بینی. او نعمت وجود را به تو بخشیده و نعمت تأمین را به تو عطا کرده است. منطقی نیست که مخلوقی را دوست داشته باشی و آن کسی را که نعمت وجود، نعمت تأمین و نعمت هدایت و راهنمایی را به تو بخشیده، فراموش کنی.