امروز با نام جدیدی از نام‌های نیکوی خداوند در خدمت شما هستیم و نام امروز: “حکیم” است.

خداوند متعال “حکیم” است، یعنی او به حکمت حقیقی متصف است که به او برمی‌گردد و قائم به او است، همان‌طور که سایر صفاتش نیز چنین است. بنا به حکمتش:

﴿ الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى (2) وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى (3) ﴾

﴿ همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد* و آنكه اندازه‏ گيرى كرد و راه نمود ﴾

[ اعلى ]

خداوند با حکمتش برخی را خوشبخت و برخی را بدبخت می‌کند، و برخی را هدایت و برخی را گمراه می‌سازد. “حکیم” کسی است که خلق چیزها را بر اساس حکمت خود تنظیم می‌کند. مثلاً چرا خداوند برای ما دو چشم قرار داده است؟ چرا یک چشم نداده است؟ اگر فقط یک چشم داشتیم، نمی‌توانستیم عمق و حجم اشیاء را ببینیم و فقط طول و عرض را می‌دیدیم. اما با دو چشم، می‌توانیم بعد سوم را نیز ببینیم.

“حکیم” بودن خداوند این است که همه چیز را نشان از حکمت او ببینی و یکی از بزرگ‌ترین دلایل ایمان به خدا، دلیل حکمت اوست. برای مثال، در رحم مادر، هنگامیکه کودک در حال رشد است، یک سوراخ کوچک بین گوش‌هایش به نام “سوراخ بوتال” وجود دارد. هنگام تولد، لخته خونی از سوی “حکیم” می‌آید که این سوراخ را می‌بندد و اگر این سوراخ بسته نمی‌شد، انسان‌ها به بیماری آب سیاه مبتلا می‌شدند و می‌مردند.