امروز با نام جدیدی از نام‌های نیکو خداوند آشنا می‌شویم و نام امروز: حلیم است.

" حلیم” کسی است که تمایل به عفو دارد و با شتاب به مجازات نمی‌پردازد. خداوند در توصیف حضرت ابراهیم می‌فرماید:

﴿ وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ (114) ﴾

﴿ و طلب آمرزش ابراهيم براى پدرش جز براى وعده‏ اى كه به او داده بود نبود و[لى] هنگامى كه براى او روشن شد كه وى دشمن خداست از او بيزارى جست راستى ابراهيم دلسوزى بردبار بود ﴾

[ توبه ]

این آیه نشان می‌دهد که “حلیم” کسی است که در مجازات عجله نمی‌کند و انتقام نمی‌گیرد و به خاطر گناهان بندگانش، نعمت و فضل را از آن‌ها دریغ نمی‌کند. او به گناهکاران همانند اطاعت کنندگان روزی می‌دهد، هرچند بین آن‌ها از نظر حکمت تفاوت وجود دارد.

همه شما می‌دانید که برخی از نام‌های نیکو خداوند را نمی‌توان به انسان نسبت داد، مانند نام خالق. آیا غیر از خداوند خالقی وجود دارد؟ اما نام‌های “علیم”، “حکیم” و “حلیم” را می‌توان به انسان نسبت داد.

حال یکی از معانی دقیق نام “حلیم” این است که خداوند سبحانه و تعالی مجازات را به تأخیر می‌اندازد. سوال این است: چرا او مجازات را به تأخیر می‌اندازد؟ نه به این دلیل که بخواهد آن انسان را به شدت مجازات کند، بلکه به این دلیل که به او فرصتی بدهد تا شاید برگردد، شاید توبه کند، شاید استغفار کند و شاید پشیمان شود.

﴿  وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ (114) ﴾

﴿ و طلب آمرزش ابراهيم براى پدرش جز براى وعده‏ اى كه به او داده بود نبود و[لى] هنگامى كه براى او روشن شد كه وى دشمن خداست از او بيزارى جست راستى ابراهيم دلسوزى بردبار بود ﴾

[ توبه ]