Mal hayatın temelidir ve tüm insanlar arasında değişip dönüştürülmelidir. Gerçek manada bir çaba olmadan mal malı doğurduğunda, bu mal dünyanın imarına, hayatın zenginleşmesine katkıda bulunduğunda, bu servet sayılı kişilerin elinde toplanır ve çokça haram barındırır. Hayatın düzeni kaçar, kin ve nefret doğar ve bu durum kargaşa ve öfkeye neden olur. Ki zaten öfke de yine öfkeyi doğurur. Faiz de o veya bu şekilde topluma felaket olarak geri dönen bu trajik neticelere sebep olur. Bununla ilgili Rasulullah (s.a.v) veda hutbesinde şöyle buyurmuştur:

 أَلَا وَإِنَّ كُلَّ رِبًا فِي الْجَاهِلِيَّةِ مَوْضُوعٌ، لَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ، لَا ))
(( تَظْلِمُونَ، وَلَا تُظْلَمُونَ، غَيْرَ رِبَا الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، فَإِنَّهُ مَوْضُوعٌ كُلُّهُ 

[ الترمذي ]

“Dikkat edin! Cahiliye dönemindeki tüm faizler kaldırılmıştır. Anaparalarınız sizindir. Haksızlık etmeyecek ve haksızlıkta görmeyeceksiniz. İlk kaldırılan faiz Abbas b. Abdulmuttalib’in faizi olup hepsi kaldırılmıştır.”

(Tirmizi)