تفاوت میان فطرت و صبغه

به نام خداوند بخشنده مهربان، سپاس خداوند جهانیان را و درود و سلام بر محمد صلی الله علیه و آله و سلم راستین وعده ی امانت دار
معنای فطرت به طور دقیق یعنی حق گرا بودن و نه بر حق بودن و فطرت یعنی دوست داشتن امانت و نه امانت دار بودن. این فطرت است. فطرت یعنی عدالت را دوست بدارید نه این که عادل باشید. یعنی دزدها از خانه دزدی می کنند و به او می گویند: با عدالت تقسیم کن. فطرت یک حالت روانی متناسب با شریعت است.

(فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا(
(پس روى خود را با گرايش تمام به حق به سوى اين دين كن با همان سرشتى كه خدا مردم را بر آن سرشته است)

(روم:30(

هر انسانی در روی زمین کمال گرا است ولی کامل نیست. این فطرت است اما صبغه یعنی کامل بودن.
یعنی دوست داشتن عدالت، فطرت است و عادل بودن صبغه و دوستن داشتن امانت فطرت و امانت دار بودن صبغه است.