سفر روزه

(سَافَرْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي رَمَضَانَ فَلَمْ يَعِبِ الصَّائِمُ عَلَى الْمُفْطِرِ وَلاَ الْمُفْطِرُ عَلَى الصَّائِمِ) ‏
«با رسول خدا - صلى الله عليه وسلم - سفر كرديم. (بعضی در سفر روزه می‌گرفتند و برخی روزه نمی‌گرفتند) روزه داران از روزه‌خواران ايراد نمی‌گرفتند و روزه‌خواران روزه داران را سرزنش نمی‌كردند»

[ رواه مسلم ]

صحابه‌ی بزرگوار بر بالاترین درجه‌ی ادب قرار داشتند. در یکی از غزوات برخی روزه گرفتند و برخی روزه خوردند. برخی عزیمت را گرفتند و برخی رخصت را گرفتند. نه روزه‌داران به روزه خواران اعتراض کردند و نه روزه خواران به روزه داران اعتراض کردند. این عین ادب است. حتی در یکی از غزوه‌ها عده‌ای روزه گرفتند و عده‌ای روزه خوردند و هوا بسیار گرم شد و روزه‌خواران به ذبح حیوانات پرداختند، غذا پختند و خیمه‌ها را برپا نمودند. پیامبر صلی الله علیه وسلم به خاطر حکمت بسیار زیبایی فرمود:

(( ذهب المفطرون اليوم بالأجر ))
«روزه‌خواران اجر و پاداش را برای خود بردند.»

[ مسلم از أنس ]