هر عملِ آدمی زاد برای خودش می باشد، جز روزه که از آنِ من است و من خودم پاداش آن را می دهم

روزه عبادتی متمایز است که خداوند آن را از میان سایر عبادات خاص گردانیده است و در حدیث آمده است که خداوند می فرماید:

(( كل عمل ابن آدم له، إلا الصوم، فإنه لي وأنا أجزي به ))
)) هر عملِ آدمی زاد برای خودش می باشد، جز روزه که از آنِ من است و من خودم پاداش آن را می دهم. ((

همین کافی است که به والایی و جایگاه آن در نزد خدا اشاره کند و پاداش فراوانی برایش قائل شود. علاوه بر این که خداوند خودش به دادن پاداش روزه دار می پردازد.

(( فإنه لي وأنا أجزي به ))
))از آن من است و من به آن پاداش می دهم ((

و از سایر اعمال ثواب بیشتری دارد و چند برابر پاداش می یابد. در صحیح مسلم از ابی هریره از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده که فرموده است:

(( كل عمل ابن آدم يضاعف، الحسنة عشر أمثالها، إلى سبعمائة ضعف، قال الله عز وجل: إلا الصوم، فإنه لي، وأنا أجزي به، يدع شهوته وطعامه من أجلي، للصائم فرحتان، فرحة عند فطره، وفرحة عند لقاء ربه، ولخلوف فيه أطيب عند الله من ريح المسك ))
)) تمام اعمال نیک به همین صورت است) بجز روزه که برای من است، خودم شخصا پاداش آن را می‌دهم، (چون بنده‌ام) شهوت، و غذایش را به خاطر من ترک می‌کند و روزه دار دو خوشحالی دارد، که یکی هنگام افطار و دیگری هنگام ملاقات با پروردگار است و بدبویی دهن روزه دار نزد الله از بوی مشک و عنبر خوش‌تر است. ((