تجلی نام ( الغفور ) خداوند در رمضان

غفور از ماده‌ی (غفر) به معنای پوشید و غَفْر به معنای پوشیدن است و غفور بسیار آمرزنده‌ی گناهان است.
انسان گاهی به دلیل ناتوانی کسی دیگر را می‌بخشد زیرا نمی‌تواند به او آسیبی برساند اما خداوند در این مورد تفاوت دارد. غفور، قدرت تمام دارد او به درجه‌ای قدرت دارد که بگوید باش خواهد بود و با تمام این قدرتش بخشنده است .
غفور، ارباب با قدرت کامل است و گاهی از روی احسان و فضیلت می‌بخشد و خداوند متعال می‌فرماید:

﴿ إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾
(اگر عذابشان كنى آنان بندگان تواند و اگر بر ايشان ببخشايى تو خود توانا و حكيمى.)

[مائده: 118]

نگفته است تو بخشنده‌ی مهربانی بلکه:

﴿ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾
(تو خود توانا و حكيمى.)

بنابراین اگر آنان را ببخشید در تمام هستی کسی نیست بپرسد چرا؟:

﴿ لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ ﴾
(در آن چه [خدا] انجام مى‏‌دهد چون و چرا راه ندارد و[لى] آنان [=انسان‌ها] سؤال خواهند شد.)

[انبياء: 23]

نام غفور در قرآن کریم

نام غفور در قرآن کریم در حدود 90 آیه آمده است، خداوند می‌فرماید:

﴿ لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ﴾
(خداوند شما را به سوگندهاى لغوتان مؤاخذه نمى‌‏كند ولى شما را بدان چه دل‌هايتان [از روى عمد] فراهم آورده است مؤاخذه مى‌‏كند و خدا آمرزنده بردبار است.)

[بقره: 225]

خداوند متعال می‌فرماید:

﴿ إِلا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾
(مگر كسانى كه پيش از آن كه بر ايشان دست‏ يابيد توبه كرده باشند پس بدانيد كه خدا آمرزنده مهربان است.)

[مائده: 34]

پس اگر توبه کردند و سپس آنان را به چنگ آوردید پس شما بر آنان بر قدرتی ندارید. این آیه اشاره به این نکته دارد که نباید احکام با تأثیر دافعه اجرا شود.

﴿ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾
(پس بدانيد كه خدا آمرزنده مهربان است.)

پس نام غفور با نام رحیم و حلیم می‌آید. بنابراین حلم و بردباری پروردگارمان اقتضای می‌کند بارها و بارها شما را ببخشد و رحمت او نیز اقتضا می‌کند شما را بیامرزد .

﴿ وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴾
(و چون كسانى كه به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند بگو درود بر شما پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر كرده كه هر كس از شما به نادانى كار بدى كند و آنگاه به توبه و صلاح آيد پس وى آمرزنده مهربان است.)

[انعام: 54]

اما آیه‌ای وجود دارد که توجه را به خود جلب می‌کند:

﴿ نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ * وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ﴾
(به بندگان من خبر ده كه منم آمرزنده مهربان * و اين كه عذاب من عذابى است دردناك.)

[حجر: 49-50]

خداوند بیان فرموده رحمت، مغفرت و بردباری‌اش بسیار است اما پس از آن بیان نموده عذابش نیز شدید است و این یعنی اگر بنده بازگردد و آمرزش بخواهد و خود را اصلاح نماید؛ خداوند بخشنده است.

﴿ وَالَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِهَا وَآمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴾
(و[لى] كسانى كه مرتكب گناهان شدند آن گاه توبه كردند و ايمان آوردند قطعا پروردگار تو پس از آن آمرزنده مهربان خواهد بود)

[اعراف: 153]

اما مؤمن از نام غفور این بهره را می‌برد:

که همیشه استغفار کند و مؤمنی که متصف به این نام است هر عورتی را ببیند می‌پوشاند و هر لغزشی ببیند آن را می‌بخشد و اگر کسی از او عذرخواهی کند از وی می‌پذیرد و با نیکی با او رفتار می‌کند و تمام بدی‌هایش را با آمرزش پاسخ می‌دهد.
زیرا انسان با اخلاق میان مردم مانند درخت سایه دار است که با سنگ زده می‌شود اما با میوه پاسخ می‌دهد. مؤمن چنین است.

ماه رمضان ماه آمرزش

در ماه رمضان ماه آمرزش نام غفور در زیباترین معناهایش تجلی می‌یابد بنابراین نباید ماه رمضان بدون آمرزش گناهان سپری شود.

(( رغم أنف امرئ أدرك رمضان فلم يغفر له))
((خوار و ذلیل شود آن که رمضان را دریابد اما گناهانش بخشیده نشود.))

[بزار در مسندش]

از ابوهریره از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم روایت است که فرمود:

(( الصَّلاةُ الْمَكْتُوبَةُ إِلَى الصَّلاةِ الَّتِي بَعْدَهَا كَفَّارَةٌ لِمَا بَيْنَهُمَا قَالَ وَالْجُمُعَةُ إِلَى الْجُمُعَةِ وَالشَّهْرُ إِلَى الشَّهْرِ يَعْنِي رَمَضَانَ إِلَى رَمَضَانَ كَفَّارَةٌ لِمَا بَيْنَهُمَا))
((نماز فرض تا نماز بعدی کفاره‌ی گناهان میان دو نماز می‌باشد. فرمود: و نماز جمعه تا نماز جمعه و ماه تا ماه بعدی یعنی رمضان کفاره‌ی گناهان تا رمضان بعدی است))

[ابن حبان در صحيح وحاكم در مستدرک]