“Lebbeyk Allahumme Lebbeyk” ifadesinin (telbiyenin) manası

Kıymetli kardeşlerim! Bu telbiye mümin kulun kalbine düşen bir seslenişin ve bir davetin cevabı gibidir.

Der ki: Ey kulum nefsini bırak ve bana gel! Gel ey kulum! Göğsünü daraltan dağlar kadar dertlerinden seni kurtarayım. Gel ey kulum! Hayatını zehir eden isteklerinden, arzularından seni arındırayım.

Yaptığın herşeyden sorumlu olduğun halde daha ne zamana kadar nefsine hoş gelen şeylerle meşgul olacaksın?

***

Gel ey kulum! Muhabbetimin lezzetine var. Gel ey kulum! Affımın tadına var. Lebbeyk Allahumme Lebbeyk. Geldim ya Rabbi! Lebbeyk, emrindeyim, burada hizmetindeyim! Kalbine düşen “Gel ey kulum!” nidasına karşılık cevap verir; “Lebbeyk, Allāhümme lebbeyk. Lebbeyk, lâ şerîke leke lebbeyk. İnne’l-hamde ve’n-ni‘mete leke ve’l-mülk, lâ şerîke lek” (Rabbim! Davetine sözüm ve özümle tekrar tekrar icabet ettim, emrine boyun eğdim. Rabbim! Senin davetine icabet boynumun borcudur. Senin eşin ve ortağın yoktur. Rabbim! Bütün varlığımla sana yöneldim; hamd senin, nimet senin, mülk senindir. Senin eşin ve ortağın yoktur). Gel ey kulum apaçık ayetlerimi sana göstereyim.

Gel! Sana yeryüzü ve gökyüzünün mülkünü göstereyim. Gel ey kulum! Göğsünü, karanlıkları yarıp geçen nurumla aydınlatayım. Gel, yeryüzü ve gökyüzü ehli üzerine saygın ve değerli olacağın bir sekinetle kalbini imar edeyim.