آمادگی فقهی برای حج:

از آنجا که عبادت حج را خداوند بر کسانی که توانایی دارند تنها یک بار در عمر فرض کرده است اگر حاجی نقصی در حجش ایجاد کند و مثلا یک رکن یا واجب یا سنتی را ترک کند یا سنتی را با اصرار انجام دهد که باعث ارتکاب حرام یا گناهی شود. یا کار ممنوعی را انجام دهد حج وی باطل می شود.

یا باعث قربانی می شود. یا اگر بد انجام دهد یا کوتاهی کند یا ترک اولی کند فرصت منحصر بفردی را از دست داده که دیگر تکرار نخواهد شد. فرصتی که گناهانش آمرزیده می شود و مستحق بهشت پروردگارش می کند. تمام این ها به دلیل نادانی است که بدترین دشمن انسان است. نادان در باره ی خود کاری می کند که دشمنش نمی تواند با او بکند. بنابراین می گوییم: ای حاجیان پیش از حج فقه آن را بیاموزید. یک عالم نسبت به هزار عابد برشیطان مقاومت بیشتری دارد و اندکی از فقه بهتر از بسیاری از عبادت کردن ها است

﴿ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ ﴾
(پس اگر نمیدانید از پژوهندگان كتابهاى آسمانى جويا شويد)

(نحل )

و همان طور که انتظار نماز بخشی از نماز است آمادگی فقهی بخشی از حج محسوب می شود.

بسیاری از حاجیان پیش از حج فقه آن را نمی آموزند و از حج بر می گردند و طواف رکن را انجام نداده اند و حجشان باطل می شود و چه بسا حاجیانی که از میقات مکانی خود بدون احرام گذشته اند و قربانی بر آنان واجب شده و چه بسیار حاجیانی که در احرام کارهای ممنوع را انجام داده اند و فکر کرده اند کارشان درست بوده است.